با کودک خود آنچنان رفتار کنید که از او در مقابل خودتان انتظار دارید!

اگر می خواهید شما را «تو» خطاب نکند و شما را محترم بدارد شما نیز او را «تو» خطاب نکنید و محترم بشمارید. اگر می خواهید که کودکتان به شما اعتماد کند، شما هم به او اعتماد کنید. اگر می خواهید او به نگرش و تحلیل شما توجه کند و بها بدهد، به دنیا و تحلیل های کودکانه اش بها بدهید، هرگز فکر نکنید او نمی فهمد و او را به نافهمی متهم نکنید که در دوران پیری، فکر می کند شما نمی فهمید و شما را به نافهمی متهم خواهد کرد! این همان درسی است که از شما آموخته است!!

نقش های سه گانه خود را بشناسید و آن را به خوبی ایفا کنید

والدین و به ویژه مادر برای کودک، سه نقش اساسی دارند: 1. منبع تغذیه 2. منبع عشق و در نتیجه 3.منبع حیات و زندگی هستند؛ ایفای صحیح این سه نقش، می تواند سرمنشأ امنیت اساسی و آرامش عاطفی برای فرزندتان تا پایان عمر باشد! پس با تغذیه خوب و ارایه و بذل محبت کافی به صورت مداوم به فرزندتان آرامش دهید و مراقب رفتار و کردار و گفتار خود باشید!

با مشروط کردن محبت یا طرد و سرزنش، کودک خود را نگران نکنید که عوارض نامطلوبی در پی دارد.

کودکی که پیوسته نگران دریافت محبت، پذیرش و تایید، قهر و بی مهری والدینش باشد، به واکنش های اضطرابی مثل جویدن ناخن، ادرار بی اختیاری و بهانه جویی های آزاردهنده، رو می آورد یا از کودکان وابسته ای می شود که با حالت چسبندگی به مادر، هم خودش رنج می برد و هم مادر را اذیت می کند. پس همواره دوستدار، پشتیبان، پذیرشگر، تاییدگر، همراه و یاور فرزندتان باشید تا احساس ایمنی کند و سالم بماند.

به فرزند خود اجازه انتخاب بدهید تا رشد کند و زندگی مناسب خود را بیابد!

در همه امور شما تصمیم نگیرید و فرزندتان را به انجام آن مجبور نکنید؛ بگذارید در غذا، لباس، جای نشستن، بازی یا نشستن کنار شما و دیگر امور جزیی، خودش انتخاب کند و تصمیم بگیرد؛  تا انتخاب و تصمیم گیری را فرا بگیرد و رشد و استقلال یابد و بر احساس عزت نفس و اعتماد به نفسش افزوده شود و اهمیت و آزادی خود را دریابد و زندگی را عرصه همکاری ببیند نه محیط کشمکش، نزاع و لجبازی !!!

با قهر کردن پی در پی، وحشت از طرد شدگی را در او ایجاد نکنید!

اگر به صورت پی در پی از روش "قهر کردن، نگاه نکردن، بی توجهی، سکوت و حرف نزدن با فرزندتان،" استفاده کنید، در او احساس بی ارزشی، خوب نبودن بلکه بد بودن ایجاد می کنید در نتیجه تا پایان عمر یا از نزدیک شدن به دیگران اجتناب خواهد کرد یا همواره به دیگران خواهد چسبید و هرگز رفتار معتدل و احساسات مناسبی در ارتباطاتش نخواهد داشت! از این روش فقط در مواردی بسیار مهم، آن هم به ندرت و در مدتی بسیار کوتاه،، می توان استفاده کرد.