سپاسگذار فرزند خود باشید؛ نه طلبکارش!

داشتن فرزند، برای شما تجارب گرانبهایی، رقم می زند و شما را از ثواب الهی،برخوردار می سازد. به زندگی شما شور و نشاط و سرگرمی می دهد و وجود شما را در جهان تداوم می بخشد! پس از فرزندتان سپاسگزار باشید که این فرصت ها را برای شما فراهم آورده است؛ هر گز بر او منت مگذارید و به خاطر زحماتی که متحمل شده اید، طلب کار او نباشید!   

به اندازه لازم و کافی، به فرزندتان، عشق و محبت، تقدیم کنید!

فضای خانه و خانواده خود و روابط درونی آن را به گونه ای سازماندهی کنید که فرزندتان، به اندازه لازم و کافی، عشق و محبت دریافت کند و از آرامش و احترام لازم، برخوردار باشد! همان گونه که اکسیژن برای بدن لازم و ضروری است، عشق و محبت برای روان و عاطفه لازم است، پس فرزند خود را به گرسنگی و تشنگی  محبت، مبتلا نسازید که برای رفع این نیاز، به هر کاری تن می دهد!      

کودکتان را با مهربانی در آغوش بگیرید، نوازش کنید و ببوسید!

در آغوش گرفتن، نوازش و به ویژه بوسیدن، بر بهداشت و سلامت روانی و جسمی فرزندانتان، تاثیر زیادی دارد؛ زیرا نیاز عاطفی و روانی او را برآورده می سازد، ترشح هورمون استرس را در بدنش کاهش می دهد و  دستگاه ایمنی بدن او را تقویت می کند و شخصیتی آرام برای او رقم می زند. البته اگر خودش به هر دلیلی تمایل نداشت، به اجبار او را در آغوش نگیرید و نبوسید و علت آن را جستجو کنید!! گفتنی است نوازش و بوسیدن فرزند،  برای والدین هم آثار مثبت فراوانی همچون افزایش سطح آکسی توسین و آندورفین که موجب آرامش و سرخوشی است، در بر دارد.

برای دادن پول به بچه ها، بازی در نیاورید و منت نگذارید!

وقتی فرزندتان به حدی از رشد رسید که می تواند پول داشته باشد و برای خودش خرج کند، محترمانه با او جلسه ای تشکیل دهید و پول توجیبی او را به صورت روزانه، هفتگی یا ماهیانه، معین کنید و  به او اطلاع دهید و با کمال خشنودی به او تقدیم کنید و  برای دادن این پول، بر او منت مگذارید! مهمتر آن است که مدیریت آن پول را به طور کامل در اختیارش بگذارید!  اگر در هزینه کردن،  اشتباه می کند، توبیخ و تنبیه ش نکنید؛ بلکه  به او مهارت مدیریت مالی را بیاموزید، ولی اصرار نکنید که مطابق میل شما هزینه کند. به او اجازه دهید  اشتباه هم بکند تا یاد بگیرد،  او باید خودش تجربه کند و گرنه در بزرگسالی و در اموال بسیار زیادتر، اشتباه می کند! 

در خانه خود، آرامش بر قرار کنید!

همه عواملی که در خانه، استرس، اضطراب، فشار روانی و غم، ایجاد می کند، مثل داد زدن، پرخاش، خشونت، دعوا، بحث و جدل، تهدید، ناسزا، ضرب و شتم و  تنبیه بدنی، را از محیط زندگی کودک، حذف کنید؛ زیرا استرس و اضطراب، نه تنها به روان و عواطف کودکان، آسیب جدی وارد می سازد؛ بلکه ژن های معیوب و مخرب نهفته را فعال می سازد و باعث ترشح هورمون کرتیزول می شود که مرگ سلول های مغزی کودک را به دنبال دارد!