نزد کودک با همسرتان دعوا مکنید و او را به داوری یا یاری خود فرا مخوانید!

نزد کودک با همسرتان، جر و بحث و دعوا نکنید، اختلاف شما با همسرتان به فرزند شما مربوط نیست؛ پس او را درگیر ماجرای اختلافات خود مکنید، از او نخواهید میان شما و همسرتان، قضاوت و داوری کند! از او نخواهید یاور شما شود و در برابر همسرتان بایستد! نزد فرزندتان، از همسرتان بدگویی مکنید و او را بد، ظالم و زورگو معرفی ننمایید! نزد فرزند خود، مظلوم نمایی نکنید! هرکدام از این اقدامات ناشایست، به او ضربه ای اساسی وارد خواهد کرد و دیدگاه او نسبت به شما را نیز منفی می نماید!!

از کودکان خود در برابر تجاوز و هر گونه تجربه جنسی، محافظت کنید!

کودکان به دلیل نا آگاهی، کنجکاوی، خجالت، ترس، مهر طلبی، اجرای نقش داماد و عروس در بازی، تقلید از بزرگترها در صورت دیدن، تقلید از بازیگران فیلم ها و کتاب های غیر اخلاقی، اغفال شدن و فریب خوردگی، اجبار، تجاوز به علت حضور در منطقه درگیری، رهاشدن نزد بستگان مورد اعتماد' تنها ماندن نزد بچه ای بزرگتر و .....ممکن است به تجربه جنسی  خودخواسته یا اجباری و تحمیلی، مبتلا شود. پژوهش ها ثابت کرده است که هر گونه تجربه جنسی در دوران کودکی، خواه  در نقش تجاوزگر باشد یا در نقش مورد تجاوز قرار گرفته، خواه اختیاری باشد یا ناخواسته، بسیار خطرناک و آسیب زاست؛افزون بر آسیب های جسمی،  اعتماد، عزت و حرمت نفس  فرد را نابود کرده، احساس ناپاکی، احساس گناه، احساس شرمندگی و حقارت و حتی موجب تنفر از خود می گردد و افسردگی، اضطراب، عزلت یا پرخاشگری و ده ها اختلال فکری، احساسی و رفتاری دیگر را به دنبال دارد! بدین جهت از فرزند خود در مقابل هرگونه تجربه و تجاوز جنسی،  با دقت تمام، محافظت کنید! او را نزد دیگران و در اتاق دربسته با حضور کودکان دیگر رها مکنید!

فرزندتان را به دیگران، بدهکار مکنید و قدرت »نه گفتن«را از او نگیرید!

به گونه ای در مورد دیگران، سخن نگویید که احساس حقارت در وجود فرزندانتان، شکل بگیرد و تثبیت شود و در نتیجه خود را به همگان بدهکار بداند و قدرت «نه گفتن» را از دست  بدهند و درتمام طول عمر، برای انجام تقاضا و انتظارهای دیگران حتی اگر ناحق باشد، مورد سوء استفاده قرار می گیرد و با سختی و تکلف بسیار، خود را به خاطر جلب رضایت دیگران، به زحمت می افکند!

فرزند خود را از هیچ کس و هیچ چیز نترسانید تا توان مواجهه با مشکلات زندگی را داشته باشد!

ترس، نابود کننده اعتماد به نفس، عزت و حرمت نفس، لذت، شادی، احساس امنیت، معنویت و در یک کلمه تخریب کننده حیات انسانی و زندگی معنوی است؛ اگر فرزند خود را دوست دارید، به هیچ وجه فرزندتان را از هیچ کس و هیچ چیز نترسانید، بلکه مراقبت از خویش را به او بیاموزید و با حمایت و همراهی فیزیکی و روانی، او را شجاع و قوی سازید تا قدرت و توان مقابله با مشکلات و چالش های زندگی را داشته باشد! 

فرزند خود را بزرگ کنید نه کوچک!

کودک زیبا و دلنشینی که خداوند به شما هدیه فرموده است،  موجودی سه بعدی شامل جسم، روان (نفس) و روح است؛ بزرگ کردن فرزند منحصر به رشد و بزرگ شدن جسم و اندامهای کودک شما نیست؛ بلکه  باید با توجه، اعتنا، احترام و مشورت با  فرزندتان، او را از نظر روان نیز بررگ  کنید و با آشنا ساختن او با خداوند و آموزه های ناب دینی، از نظر روحی نیز تعالی بخشید ! 

هر گز نباید با تحقیر و توهین و کتک زدن، او را حقیر و کوچک سازید یا هیچ گاه نباید با آموختن شرک و معصیت عملی، او را از رشد و تعالی روحی و معنوی، باز دارید!